Odszedł Profesor Michał Łesiów

Opublikowano przez

Zmarł Profesor Michał Łesiów – twórca slawistyki i ukrainistyki lubelskiej, znakomity naukowiec, nauczyciel akademicki, człowiek porozumienia i dialogu, zwłaszcza dialogu polsko-ukraińskiego.
Profesor Michał Łesiów 60 lat był nierozerwalnie był związany z Lublinem i dwoma lubelskim uniwersytetami Katolickim Uniwersytetem Lubelskim i Uniwersytetem Marii Curie-Skłodowskiej. Przez wiele lat współpracował z Wyższym Seminarium Duchownym w Lublinie, prowadząc tam zajęcia dla kleryków wyznania greckokatolickiego.

Profesor Michał Łesiów urodził się 3 maja 1928 roku we wsi Huta Stara w powiecie
buczackim na Tarnopolszczyźnie, gdzie ukończył szkołę podstawową ? do roku 1941, uczył
się ?dwóch systemów językowych w mowie i piśmie: ogólnopolskiego języka literackiego i
ogólnoukraińskiego języka literackiego?. W 1946 roku po śmierci Ojca rodzina przesiedliła się
do wsi Zielin (byłe województwo szczecińskie). W Gryfinie kontynuował naukę, zdobywając
tzw. ?małą maturę? (1948) oraz dwie ?duże matury? (1950) ? w Niższym Seminarium
Duchownym w Gorzowie Wielkopolskim oraz maturę państwową. Studiował na Wydziale
Filozofii Chrześcijańskiej, a następnie w latach 1951-1955 filologię polską w Katolickim
Uniwersytecie Lubelskim.

W 1956 r. Profesor rozpoczął pracę w Katedrze Języka Polskiego UMCS. Od tego
momentu, był nieprzerwanie związany z tą lubelską uczelnią, pełniąc różne funkcje ? w latach
1969 ?1991 kierownika Zakładu Filologii Rosyjskiej (później Zakładu Języka Rosyjskiego
1oraz Zakładu Filologii Ukraińskiej (1992 -1998), dyrektora Instytutu Filologii Rosyjskiej i
Słowiańskiej (1973 ?1976). W 1981 roku Michał Łesiów został wybrany w pierwszych
wolnych demokratycznych wyborach Dziekanem Wydziału Humanistycznego UMCS.
Będąc pracownikiem UMCS przeszedł wszystkie szczeble kariery naukowej. W 1962
roku uzyskał na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Warszawskiego doktorat,
przygotowany pod kierunkiem profesora Leona Karczmarka, w roku 1969 otrzymał stanowisko
docenta etatowego. Stopień naukowy doktora habilitowanego (1973) uzyskał na podstawie
monografii Terenowe nazwy własne Lubelszczyzny. W roku 1983 otrzymał tytuł profesora,
nadany mu przez ówczesną Radę Państwa.

W 1973 roku Profesor Michał Łesiów prowadził wykłady w zakresie językoznawstwa
słowiańskiego i ukraińskiego w Uniwersytecie Harvarda w Cambridge (Mass.). Ponownie w
1986 roku pracował w Stanach Zjednoczonych jako visiting professor w Uniwersytecie
Minnesockim w Minneapolis.
W 1983 r. rozpoczęła się też ściślejsza współpraca z KUL-em, gdy Michał Łesiów został
członkiem Rady Międzywydziałowego Zakładu Badańnad Kulturą Bizantyńsko-Słowiańską.
Od tego czasu, wspólnie z prof. Ryszardem Łużnym tworzył KUL-owską filologię słowiańska.
W 1989 został zatrudniony przy Katedrze Filologii ?SWłowiańskiej, następnie, w 1992 został
kierownikiem nowoutworzonej Katedry Języków Słowiańskich. Pracował w katolickiej uczelni
do 2005 roku.

Zmarły był współtwórcą Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych przy
Lubelskim Oddziale Polskiej Akademii Nauk i przez wiele lat przewodniczył tej komisji. Do
ostatnich dni życia pełnił w niej funkcję wiceprzewodniczącego, biorąc aktywny udział w jej
przedsięwzięciach.
Profesor Łesiów prowadził badania z zakresu dialektologii, onomastyki, historii języka,
folklorystki oraz współczesnego języka rosyjskiego i ukraińskiego. Jest autorem ponad 800
publikacji, w tym 8 książek, ponad czterystu prac o charakterze naukowym i
popularnonaukowym, poświęconych głównie językowi ukraińskiemu i polsko-ukraińskim
związkom językowym, oraz kilkuset artykułów publicystycznych, dotyczących najczęściej
życia społecznego, kulturalnego i naukowego Polski i jej wschodnich sąsiadów – Ukrainy i
Białorusi.

Profesor wypromował 20 doktorów oraz niemal 600 magistrów filologii rosyjskiej,
ukraińskiej i słowiańskiej.
Działalność naukowa, dydaktyczna i organizacyjna Profesora Michała Łesiowa była
wielokrotnie doceniana w środowisku, czego dowodem są liczne nagrody i wyróżnienia ? Złoty
Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu
Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, medal ?Memoriał iustorum?, medal
?Pro Ecclesia et Pontifice?, przyznany Mu przez Papieża Jana Pawła II.